The washing of the clothes
Τoday is the day of the massacre and many people gathered to see the sacrifice. But I had open a hole in the fence from the previous night and I had pushed the mother with her baby to get out of there.
Now my father is cursing and shouting, as it is the meat that had been promised gone. While I secretly smile behind his pants pretending I’m searching for him, looking away to see if those living things had managed to escape!
But even if they escaped from the slaughter, I fear that someone else could be able to catch them, and easily would butcher them to fill his hunger, or he would keep the child to work for him instead, in his fields.
But my friends told me that they found them, smothered under the river. There was a bridge there, but somebody had spoiled it. Nobody cared to pass them opposite, even if they were watching them groaning into the waters of the river.
We are as free as our responsibility.
“The washing of the clothes” Lales Petros 2015
_______________________________________________________________
Είναι σήμερα η μέρα της σφαγής και άνθρωποι πολλοί μαζεύτηκαν να κοιτάξουν την θυσία. Μα εγώ είχα από το βράδυ ανοίξει μια τρύπα στον φράκτη και είχα σπρώξει την μάνα με το μικρό της να βγει από εκεί.
Τώρα ο πατέρας μου βρίζει και φωνάζει, καθώς δεν βρίσκει το κρέας που είχε υποσχεθεί. Ενώ εγώ κρυφά χαμογελώ πίσω από τα παντελόνια του κάνοντας πως ψάχνω μαζί του, κοιτώντας μακριά μην και δεν πρόλαβαν τα ζωντανά να φύγουν!
Όμως και ας γλίτωσαν απτήν σφαγή, πολύ φοβάμαι μην κάποιος άλλος κατάφερε να τα πιάσει, καθώς εύκολα θα τα έσφαζε για να χορτάσει, είτε θα κράταγε το παιδί να δουλέψει αντί για εκείνον στα χωράφια του.
Όμως μου είπαν οι φίλοι μου πως τα βρήκανε πνιγμένα κάτω στο ποτάμι. Είχε μια γέφυρα εκεί μα κάποιος την είχε χαλάσει. Δεν φρόντισαν απέναντι να τα περάσουν και ας τα έβλεπαν να βογκούν μέσα στα νερά του ποταμιού.
Είμαστε όσο ελεύθεροι όσο η υπευθυνότητα μας.
“Το πλύσιμο των ρούχων” Λαλές Πέτρος